Onze visie.
Iedere dag worden wij geconfronteerd met foto’s en filmpjes van de meest hartverscheurende situaties. Misschien herken je het wel?
Wist je dat er in Nederland per jaar meer dan 12.000 honden naar het asiel worden gebracht? Omdat de ‘baasjes’ er niet meer voor kunnen of willen zorgen. Dit terwijl er ieder jaar 120.000 niet geregistreerde pups worden verhandeld door illegale broodfokkers.
Dan hebben we het nog niet eens over de Buitenlandse asielen gehad. Hier zijn de omstandigheden helemaal bar en boos. Helaas is er maar 1 manier om dit probleem tegen te gaan en dat is steriliseren/castreren en ophouden met onnodig honden fokken. Gelukkig kiezen steeds meer mensen ervoor om een hond te adopteren! Hier zijn wij natuurlijk heel blij mee, want hoe fijn is het om een kansarme hond een verdiende 2e kans te geven.
Wij vinden het belangrijk dat men bewust wordt van wat voor dierenleed zich in de wereld afspeelt. En waarom wij hier, waar mogelijk zo graag iets in willen betekenen.
Wij zetten ons voornamelijk in voor honden in het buitenland en zijn vooral actief in Gambia, Roemenië & Spanje.
Wellicht zijn sommigen van jullie al bekend met ons werk in Gambia, wat voorheen werd uitgevoerd onder www.gambidogs.nl.
Hier proberen wij met name de hondenpopulatie te verkleinen. Met een team bestaande uit een Duitse dierenarts, twee gambiaanse medewerkers en een hoop vrijwilligers proberen we iedere dag zoveel mogelijk honden van de straat te vangen.
Deze worden dan stuk voor stuk gecastreerd of gesteriliseerd. Uiteraard krijgen ze gelijk hun inentingen en worden ze waar nodig is ook voor andere ziektes en dergelijke behandeld.
Het probleem daar zit ‘m in de bevolking.
Het hebben van een hond daar is niet te vergelijken met een huishond zoals wij die hebben. Het merendeel leeft op straat en de honden die wel een baas hebben leven vaak op of rondom het erf.
Gezien mensen daar zelf een heel laag inkomen hebben, is er vaak ook weinig over voor hondenvoer, laat staat een dierenarts.
Mensen ondernemen veel te laat om toch met hun zieke dier bij onze dierenarts langs te gaan. Met alle gevolgen van dien.
Wat betreft de straathonden, die worden nadat ze zijn behandeld weer teruggezet waar ze vandaan kwamen. Mits een hond zo zwaar ziek is dat hij beter af is bij mensen thuis. Dit geldt ook voor puppy’s. Deze honden worden dan ter adoptie gezet en vaak door blanke inwoners geadopteerd!
Heel anders in Roemenië en Spanje waar honden gevangen worden op straat, in een asiel gegooid worden en slechts alleen nog kunnen dromen van een laatste beetje hoop.
Die hoop ligt in onze handen.
Eenmaal beland in een dodingsstation, zoals ze genoemd worden, staan ze slecht enkele weken verwijderd van hun dood.
En waarom? Omdat ze na een paar jaar niet meer nodig zijn en zonder pardon worden gedumpt. Ook hier geldt dat het minimum inkomen van de inwoners zo laag ligt dat dierenartskosten wel het laatste is waar ze aan willen voldoen. Met als gevolg dat alle gedumpte honden met elkaar kunnen voortplanten.
Nou komt vaak de vraag; is het niet dweilen met de kraan open?
Ons antwoord luidt ja en nee.
Natuurlijk word je er soms moedeloos van als blijkt hoe veel er nog behandeld moeten worden. Maar is dat dan een reden om het niet te doen?
Wij hebben in de afgelopen 3 maanden maar liefst 27 puppy’s opgevangen(zie puppyboom). Allemaal omdat ze ongevraagd op de wereld zijn gezet! Gelukkig is het merendeel inmiddels geadopteerd, maar dat neemt niet weg dat we het probleem aldaar moeten aanpakken.
Hoe meer honden er wel gecastreerd en gesteriliseerd worden, hoe minder kleintjes er worden geboren!
En dat is ons streven!